Liefdewerk

'Na het lezen van deze poëzie voel je je niet een ander mens: je voelt je een beter mens' stond geschreven in het Juryrapport Hollands Maandblad Beurzen over mijn werk. Ter aanvulling daarop mag de uitspraak van Baudelaire gelden: 'Lees mij, je liefde zal ontluiken.' Die kwam ik tegen in de zomerspecial van Boekblad & Boekenpost. Cruciaal in dezen is dat dit de vertaling is van 'Lis-moi, pour apprendre à m'aimer', waarbij volgens mij de nadruk ligt op de liefde voor de schrijver. De romantiek wil ik in mijn geval niet direct uitsluiten, wonderen bestaan, maar zeker is dat de liefde zal ontluiken. 

Wat niet wegneemt dat het misschien goed is dat mijn activiteiten als koppelaarster geen doorgang hebben gevonden. Vorige week was ik bij een rockshow in Groningen - Green Day en Weezer - speelden, en een jonger stelletje uit Duitsland kwam naast me zitten op de grond, er waren geen zitplaatsen. Het meisje wilde weten of ik journalist was, want ik was aantekeningen aan het maken. Daarna was ze bevreesd of ik politieagent was, omdat ze me wat vroegen over marihuana. Eerst was er bij mij verwarring over de status van hun relatie. 'We zijn geen stelletje,' reageerde het meisje beslist. Ik dacht aan vrienden, maar het bleek dat er bij hen ook onduidelijkheid bestond over hun status, ze waren drie maanden samen geweest en nu was er blijkbaar ruzie. Het meisje vertelde dat Green Day hun nader tot elkaar zou brengen. 

Ik wierp me uiteraard ook op als relatietherapeut, het voorprogramma zeg maar, maar het meisje was aantrekkelijk, dus onbewust dreef ik de jongen in een hoek. Voetbal beschouwde ik als geen sport, maar een spelletje, dat de aloude wil mimiekte om de prooi te krijgen. Nee dan boksen! Schalke 04 was volgens het meisje, Laura, het leven van de jongen, die zich bekendmaakte als Keno, hij was politieagent; alsof ik bang moet worden van politieagenten. Ik maakte het goed, door de liefde, kreeg bier van hem, maar ik kon het niet laten om de twee uit hun tent te lokken; bij de starre jongen was dat erg makkelijk, het bloed begon te koken. 

'Keno betekent beweging en Laura overwinning,' zei ik. Ik wendde me tot Laura: 'Je moet hem meer laten winnen.' Volgens mij een schot in de roos, maar op een gegeven moment zeiden ze beiden: 'Je moet echt ophouden nu,' ik heb zonder overdrijven werkelijk op een haar na een vuistslag in mijn gezicht afgewend. Mijn repliek was: 'Het is goed dat jullie mij zijn tegengekomen.' Daarop hoorden we 'Hey-Ho, Let's Go' van de Ramones, het signaal dat Green Day zou beginnen. Laura trok Keno mee en ik riep na: 'God bless you!' 'Dat heeft hij nodig' riep het meisje. Laten we niet uitsluiten dat hun liefde voor elkaar door mijn shocktherapie, waarmee ze hun agressie op een derde konden afreageren, weer kon ontluiken. Met andere woorden, ik heb mezelf opgeofferd.