Schicksal

Erika en Klaus Mann schrijven in Das Buch von der Riviera ook over de Italiaanse kant. Daar stellen ze dat in Italiaanse steden de dame, de heer en de knaap als het ware plaatsmaken voor de jongeman: 'Die Stadt scheint dem jungen Mann zu gehören, er entscheidet ihr Schicksal.' (De stad schijnt de jongeman toe te behoren, hij beslist over haar lot) Ze schrijven dat dat zowel iets 'verfrissends' heeft als 'beangstigends' heeft. Zelden zien ze er boosaardig uit, maar nooit vredelievend. Aantrekkingskracht tot steden en mensen wordt vaak bepaald in hoeverre ze iemand angst inboezemen, veel mensen voelen zich aangetrokken tot diegenen van we ze vermoeden dat ze over hun lot gaan beslissen, wat aangenaam beangstigend kan zijn. De veroveraar/verleider onttrekt zich hieraan, hij/zij beslist zelf wiens lot hij zal veranderen, als een god. Niet iedereen is een god, maar men kan ervoor kiezen zich minstens als een half-god opstellen die in de openingszin vraagt: 'Wil je dat ik je lot verander?' Als je merkt dat iemand aan je gewaagd is kun je daaraan toevoegen: 'Of wil je liever het mijne veranderen?' Een relatie strandt als een sterveling het gevoel heeft dat zijn lot helemaal niet is veranderd, dat er geen pogingen meer worden gedaan, of dat zij veranderd is in een voor hem onaangename richting. De half-god staat hierboven; opstand of niet, hij trekt zijn handen ervanaf wanneer hij wil, dat wil zeggen als het lot van de sterveling hem begint te vervelen of gewoonweg koud laat.