Onzichtbaar

Gisteren bij De Avondshow met Arjen Lubach werd een hoogleraar cognitieve psychologie geïnterviewd, ze had een boek geschreven over gevoelens van dieren. Bij een 'klik' tussen dieren en ook tussen mensen waren er volgens haar soms irrationele factoren van invloed zoals de hartslag. Als die gelijk begon te lopen, dan was er een match. Synchronisatie als consequentie van biologische en psychologische aantrekkingskracht. Dus het hart is meer dan een symbool van de romantische liefde, ís zij het zelfs misschien? Maar, en de wetenschap kan daarop geen antwoord geven, hoe komt die synchronisatie tot stand? Kunnen lichamen die werkelijk op elkaar afstemmen, anders gezegd is het een puur biologische aangelegenheid? Of is het de ademtocht, geest, die ervoor zorgt? Niet zichtbaar noch meetbaar, maar geloven in de liefde betekent net als bij religie geloven in iets onzichtbaars. Toen de meetbaarheid, de wetenschap, in Europa een grotere rol ging spelen, werd God zoals bekend gedood. Aangezien de meetbaarheid God is geworden, zal de romantische liefde er ook aan moeten geloven. Misschien is ze al het raam uitgegooid gezien de wegwerpcultuur op liefdesgebied. Wat zal volgen is slechts meer meetbaarheid, meer technologie, vrees ik. Vrijheid, de ontsnapping uit deze gevangenis, is gelegen in onzichtbaarheid, onzichtbaar te worden. Alleen dan zal de liefde zichtbaar worden.